Halina Poświatowska ***[Jestem Julią...]

zestawienie zjawiska z innym, pod pewnymi względami podobnym

wyraz, najczęściej przymiotnik, określający jakiś rzeczownik, np. piękna pogoda

wiersz bez rymów

wiersz, w którym nie można wskazać żadnych schematów rytmicznych (nie ma regularnie rozłożonych sylab, powtarzających się konstrukcyjnych elementów), ale mogą w nim występować rymy

przeżycia wyrażone wprost przez podmiot liryczny, który się ujawnia

podmiot liryczny przyjmuje postać przedmiotu, zwierzęcia i pod tą postacią wygłasza poglądy autora

(1935–1967); poetka, autorka prozy; urodziła się w Częstochowie jako Helena Myga; gdy miała kilka lat, przeżyła koszmar wojny – w ostatnim jej roku, zimą, podczas walk o wyzwolenie miasta, rodzin Mygów ukrywała się w piwnicy (złe warunki, niska temperatura i wilgoć sprawiły, że Halina ciężko zachorowała, a powikłaniem po chorobie była poważna wada serca, która zaważyła na całym jej życiu); uczęszczała do liceum w swoim rodzinnym mieście; wiele czasu spędzała na leczeniu w szpitalach i sanatoriach; w jednej z placówek poznała swojego przyszłego męża, studenta szkoły filmowej Adolfa Ryszarda Poświatowskiego, który również zmagał się z chorobą serca (pobrali się w 1954 r., a zaledwie dwa lata po ślubie mąż zmarł); w 1956 r., dzięki pomocy amerykańskiej Polonii, wyjechała na leczenie do Stanów Zjednoczonych; po operacji serca postanowiła dłużej pozostać w USA i tam rozpocząć studia; ukończyła filozofię na prestiżowej uczelni Smiths College [smis kolidż] w Northampton [norfhampton]; mimo możliwości podjęcia studiów doktoranckich w Ameryce wróciła do kraju i zamieszkała w Krakowie, gdzie kontynuowała studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim; od 1963 r. była asystentką w Zakładzie Filozofii Przyrody na Wydziale Historyczno-Filozoficznym UJ; pierwsze wiersze opublikowała w 1956 r. w „Gazecie Częstochowskiej”, a debiutancki tom Hymn bałwochwalczy ukazał się w 1958 r.; kolejne zbiory, Dzień dzisiejszy oraz Oda do rąk, ukazały się w 1963 r.  i 1966 r.; napisała także utwór prozatorski, autobiograficzną Opowieść dla przyjaciela (1967); gdy stan jej zdrowia ponownie się pogorszył, przeszła kolejną operację serca; zmarła kilka dni po zabiegu; jej grób znajduje się na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie